Je weet niet wat je ziet

Wat is Granada een mooie stad! Na een vlug ontbijtje bij een cafetaria onze spulletjes in de auto gezet en aan de wandel gegaan. Het was al vroeg warm (32 graden nog om zes uur 's avonds) dus probeerden we zoveel mogelijk schaduw te pakken. Als eerste een kerk bezocht uit de baroktijd, wat een goud, pracht, praal en kitsch. Hierna was de kathedraal aan de beurt. Mooi licht van binnen en groot. Lars was er snel klaar mee. Die wilde maar één ding, naar het grote paleis. Dat moest nog even wachten. Eerst een beetje struinen in de nauwe Moorse straatjes. We hebben lekker en uitgebreid gelunched en liepen toen naar het Alhambra. Om drie uur hadden we afgesproken met Berthus de Boer, de gids die ons zou rondleiden. Na een korte kennismaking begon de rondleiding meteen. Berthus vertelde enthousiast van alles over de geschiedenis van het Alhambra. Lars zat vol vragen en kon die goed stellen. Eenmaal binnen in de paleizen hebben we verwonderd om ons heen gekeken. Door de verhalen Berthus kwam het allemaal nog veel meer tot leven. We realiseerden ons dat je zonder gids eigenlijk niet weet wat je ziet...Aan de andere kant, je weet hier zowieso niet wat je ziet.

We hebben genoten, drie uur lang hebben we in het Alhambra gelopen. Berthus vertelde nog een mooi verhaal over de drie prinsessen, twee keer zelfs op verzoek van Lars. 

Vermoeid maar voldaan zijn we naar de camping gereden. Amy heeft inmiddels haar intrek genomen in haar tentje en ligt lekker te slapen.

Het was weer een hele mooie vakantiedag!